جوشکار درز جوشکاری مقاومتی است که در آن قطعه کار بین الکترودهای غلتکی یا بین الکترود غلتکی و الکترود نواری قرار می گیرد و به طور پیوسته یا متناوب نورد می شود و با اعمال جریان متناوب یا پیوسته جوش خطی ایجاد می کند.
جوشکارهای درز را می توان با توجه به حالت چرخش الکترودهای غلتکی به جوشکارهای درز پیوسته و جوشکارهای درز گام به گام تقسیم کرد. با توجه به رابطه بین درز جوش و بازوی الکترود، آنها را می توان به جوشکارهای درز عرضی، جوشکارهای درز طولی و دستگاه جوشکار درز جهانی تقسیم کرد.
1. دستگاه جوش درز افقی
جوش حاصل عمود بر بازوی الکترود است. محور چرخش الکترود غلتکی این نوع دستگاه جوش موازی با بازوی الکترود است که در شکل «دستگاه جوشکاری درز عرضی» نشان داده شده است که عمدتاً برای جوشکاری جوشهای بلند و جوشهای حلقوی محیطی قطعات کار افقی استفاده می شود.
2. دستگاه جوش درز طولی
جوش حاصل موازی با بازوی الکترود است. محور چرخش این نوع الکترود غلتکی دستگاه جوش عمود بر بازوی الکترود است و عمدتاً برای جوشکاری جوش های کوتاه قطعات کار افقی و درزهای مستقیم طولی ظروف استوانه ای استفاده می شود.
جوشکار درز طولی
3. جوشکار درز جهانی
یعنی دستگاه جوش دو منظوره عمودی و افقی. دستگاه جوش درز به طور کلی از بدنه، مکانیسم فشار، مکانیسم انتقال، ترانسفورماتور مقاومت جوشکاری، مکانیسم تنظیم توان و مدار جوش تشکیل شده است. به جز الکترود و مکانیزم انتقال، سایر قطعات اساساً شبیه دستگاه جوش نقطه ای هستند.
جوشکار درز جهانی
وظیفه اصلی مکانیزم انتقال دستگاه جوش درز به دست آوردن سرعت جوش مورد نیاز است و برخی از قطعات (مانند سر دستگاه جوش درز) وظیفه انتقال فشار جوش و جریان جوش را نیز بر عهده می گیرند. سه نوع مکانیسم انتقال وجود دارد: الکترود بالایی فعال، الکترود پایینی فعال و هر دو الکترود بالا و پایین فعال. جوشکار درز افقی معمولاً توسط الکترود پایین هدایت می شود و جوشکار درز طولی و جوشکار درز جهانی معمولاً توسط الکترود بالایی هدایت می شوند.