การเชื่อมแบบฉายภาพคือการเสียรูปของการเชื่อมแบบจุด ซึ่งโดยปกติแล้วจุดฉายภาพจะพุ่งออกไปบนแผ่นใดแผ่นหนึ่งจากสองแผ่นแล้วจึงทำการเชื่อม เนื่องจากความเข้มข้นของกระแสไฟฟ้า ข้อบกพร่องของการเชื่อมแบบจุดที่เบี่ยงเบนไปจากนิวเคลียสจึงได้รับการแก้ไข และอัตราส่วนความหนาของชิ้นงานอาจสูงถึง 6:1 ในระหว่างกระบวนการเชื่อมแบบฉายภาพ ในระหว่างกระบวนการเชื่อมแบบฉายภาพ อิเล็กโทรดจะต้องลดลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับการบีบอัดของจุดฉายภาพ มิฉะนั้น การกระเด็นจะเกิดขึ้นเนื่องจากการสูญเสียแรงดัน ดังนั้นควรเลือกแรงดันอิเล็กโทรดที่มากขึ้น เพื่อป้องกันการกระจัดของเส้นโครง ควรเลือกกระแสการเชื่อมที่น้อยกว่าด้วย
พารามิเตอร์กระบวนการของเครื่องเชื่อมแบบฉายภาพ :
แรงดันอิเล็กโทรด: แรงดันอิเล็กโทรดสำหรับการเชื่อมแบบฉายภาพขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของโลหะเชื่อม ขนาดของกระแทก และจำนวนกระแทกที่จะเชื่อมในคราวเดียว เมื่อจุดชนถึงอุณหภูมิการเชื่อม แรงดันอิเล็กโทรดควรจะเพียงพอที่จะทำให้แรงดันสมบูรณ์และกระชับแน่นระหว่างชิ้นส่วนทั้งสอง เนื่องจากประสิทธิภาพของความหนาแน่นกระแส แรงดันอิเล็กโทรดที่มากเกินไปอาจส่งผลให้การบีบอัดกระแทกก่อนเวลาอันควรสูญเสียบทบาทของการกระแทก และลดความแข็งแรงของข้อต่อ แรงกดที่น้อยเกินไปอาจทำให้เกิดการกระเด็นอย่างรุนแรง ดังนั้นยิ่งความคล่องตัวของเครื่องเชื่อมที่ยื่นออกมาสูงเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น วิธีหลักในการปรับปรุงความคล่องตัวคือการลดมวลของชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวของระบบแรงดันและใช้แรงเสียดทานจากการกลิ้ง
เวลาในการเชื่อม: สำหรับวัสดุที่กำหนดและความหนาของชิ้นงาน เวลาในการเชื่อมจะถูกกำหนดโดยกระแสการเชื่อมและความแข็งของกระแทก เวลาในการเชื่อมเป็นรองจากแรงดันอิเล็กโทรดและกระแสการเชื่อมเมื่อเชื่อมแบบกระแทกด้วยเหล็กกล้าคาร์บอนต่ำและโลหะผสมต่ำ หลังจากกำหนดแรงดันอิเล็กโทรดและกระแสการเชื่อมที่เหมาะสมแล้ว ให้ปรับเวลาในการเชื่อมเพื่อให้ได้รอยเชื่อมที่น่าพอใจ หากคุณต้องการลดเวลาในการเชื่อมให้สั้นลง คุณจะต้องเพิ่มกระแสการเชื่อมตามนั้น แต่กระแสการเชื่อมที่เพิ่มขึ้นมากเกินไปอาจส่งผลให้โลหะร้อนเกินไปและการกระเด็นของโลหะ โดยทั่วไปแล้ว การเชื่อมแบบฉายภาพจะใช้เวลานานกว่าการเชื่อมแบบจุด ในขณะที่กระแสไฟฟ้าจะต่ำกว่าการเชื่อมแบบจุด การเชื่อมแบบฉายภาพหลายจุดใช้เวลานานกว่าการเชื่อมแบบฉายภาพจุดเดียวเล็กน้อย จึงช่วยลดความสูงของการให้ความร้อนที่ไม่สอดคล้องกันในแต่ละจุด
กระแสเชื่อม: กระแสไฟที่ต้องการสำหรับรอยเชื่อมแต่ละอันน้อยกว่ากระแสไฟที่ต้องการสำหรับรอยเชื่อมเดียวกัน อย่างไรก็ตาม กระแสไฟฟ้าจะต้องสามารถละลายการฉายภาพได้ก่อนจึงจะสามารถบีบอัดการฉายภาพได้เต็มที่ กระแสที่แนะนำควรเป็นกระแสสูงสุดเพื่อหลีกเลี่ยงการบีบโลหะมากเกินไปด้วยแรงดันขั้วที่เหมาะสม สำหรับขนาดการฉายภาพบางขนาด ปริมาณของโลหะที่อัดขึ้นรูปจะเพิ่มขึ้นตามกระแสที่เพิ่มขึ้น การใช้กระแสควบคุมแอมพลิจูดที่เพิ่มขึ้นสามารถลดปริมาณโลหะที่อัดขึ้นรูปได้ เช่นเดียวกับการเชื่อมแบบจุด คุณสมบัติและความหนาของโลหะเชื่อมยังคงเป็นพื้นฐานหลักในการเลือกกระแสเชื่อม
