هنگامی که سطح قطعه کار جوش نقطه ای تخلیه خازن جوشکار نقطه ای دارای روغن، آب، رنگ، فیلم اکسید و سایر کثیفی ها است، مقاومت در برابر تماس سطح به شدت افزایش می یابد و در محدوده وسیعی نوسان می کند، که به طور مستقیم بر ثبات کیفیت جوش تاثیر می گذارد. برای اطمینان از کیفیت اتصال پایدار، سطح قطعه کار باید قبل از جوشکاری نقطه ای (از جمله برجستگی) تمیز شود. جوشکاری).
روش های تمیز کردن به تمیز کردن مکانیکی و تمیز کردن شیمیایی تقسیم می شوند. اولی دارای سندبلاست، شات بلاست، براشینگ، پولیش، بافینگ و غیره است. دومی معمولاً در تمیز کردن اسید یا سایر مواد شیمیایی استفاده می شود. به طور عمده زنگ، روغن، فیلم اکسید و کثیفی را از سطح فلز حل کرده و از بین می برد. این دو روش تمیز کردن به طور کلی با توجه به مواد جوش، وضعیت عرضه، شکل و اندازه ساختار، مقیاس تولید، شرایط تولید و الزامات کیفیت جوش انتخاب می شوند.
فولادهای ملایم و کم آلیاژ مقاومت خوردگی ضعیفی در اتمسفر دارند و اغلب توسط روغن های مقاوم در برابر خوردگی در حین حمل و نقل، ذخیره سازی و پردازش محافظت می شوند. اگر سطح رنگ توسط کثیفی یا سایر مواد رسانای نامطلوب آلوده نشود، لایه روغن به راحتی تحت فشار الکترود اکسترود می شود و کیفیت اتصال را تحت تاثیر قرار نمی دهد. برای صفحات فولادی نورد گرم بدون ترشی، قبل از جوشکاری، اکسید باید با سندبلاست، شات بلاست یا اچ شیمیایی حذف شود. به جز چند صفحه فولادی، معمولاً برای جوشکاری نیازی به تمیز کردن خاصی نیست. صفحات آلومینیومی باید با برس سیمی یا اچ شیمیایی تمیز شوند.
هنگام جوشکاری نقطه ای فولاد ضد زنگ و آلیاژهای با دمای بالا، سطح قطعات جوش داده شده باید بسیار تمیز نگه داشته شود. اگر روغن، گرد و غبار و رنگ وجود داشته باشند، ممکن است شکنندگی گوگرد را افزایش دهند و باید با پرداخت، شات بلاست یا اچ شیمیایی تمیز شوند. جوش های مهم گاهی با پولیش الکترولیتی صیقل داده می شوند، اما این فرآیند پیچیده و بهره وری پایین است.