1. اثر جریان جوشکاری
همانطور که از معادله مشخص است، جریان تأثیر بیشتری بر تولید گرما نسبت به مقاومت و زمان دارد. بنابراین، این یک پارامتر کاملاً کنترل شده در فرآیند جوش نقطه ای است. دلایل اصلی تغییر جریان، ارتعاشات ولتاژ شبکه و تغییرات امپدانس در مدار ثانویه جوشکار AC است. تغییرات امپدانس به دلیل تغییرات هندسی در مدار یا وارد شدن مقادیر مختلف فلز مغناطیسی در مدار ثانویه است. در مورد جوشکار DC، تغییر امپدانس مدار ثانویه تأثیر قابل توجهی بر جریان ندارد.
علاوه بر کل جریان جوشکاری، چگالی جریان نیز تأثیر بسزایی در گرمایش دارد. پس از شنت اتصال جوش، افزایش سطح تماس الکترود یا اندازه برآمدگی، چگالی جریان و حرارت جوش را کاهش می‌دهد و در نتیجه استحکام اتصال کاهش می‌یابد.
2. تاثیر از زمان جوشکاری
به منظور اطمینان از اندازه هسته و استحکام اتصال جوش داده شده، زمان جوش و جریان جوش می توانند مکمل یکدیگر باشند. برای به دست آوردن استحکام مشخصی از اتصال جوش داده شده، توصیه می شود جریان زیاد و زمان کوتاه (شرایط قوی که به عنوان مشخصات قوی نیز شناخته می شود) یا جریان کم و زمان طولانی (شرایط ضعیف، همچنین به عنوان نامیده می شود) انتخاب شود. مشخصات ضعیف). انتخاب شرایط قوی به عملکرد فلز بستگی دارد. ضخامت و قدرت دستگاه جوش مورد استفاده. با این حال، هنوز یک محدودیت زمانی و جریان بالایی در مورد جریان و زمان مورد نیاز برای عملکردها و ضخامت های مختلف فلز وجود دارد. حد پایین، که فراتر از آن یک هسته همجوشی واجد شرایط ایجاد نخواهد شد.
3. تاثیر فشار الکترود
با افزایش فشار الکترود، فشار الکترود تأثیر قابل توجهی بر مقاومت کل R بین دو الکترود دارد و R به طور قابل توجهی کاهش می یابد. در این زمان اگرچه جریان جوش اندکی افزایش می یابد، اما نمی تواند بر کاهش تولید حرارت ناشی از کاهش R تأثیر بگذارد. بنابراین استحکام اتصال لحیم کاری همیشه با افزایش فشار الکترود کاهش می یابد. در حالی که فشار الکترود افزایش می یابد، جریان جوش افزایش می یابد یا زمان جوش برای پر کردن اثر مقاومت کاهش یافته و ثابت نگه داشتن استحکام اتصال افزایش می یابد. انتخاب این شرایط جوشکاری برای بهبود پایداری استحکام اتصال جوش داده شده مفید است. فشار بسیار کم الکترود می تواند منجر به پاشش شود که همچنین باعث کاهش استحکام اتصال جوش می شود.
4. اثر عملکرد مواد خام الکترود
از آنجایی که ناحیه تماس الکترود چگالی جریان را تعیین می کند، . مقاومت و رسانایی حرارتی ماده اولیه الکترود به وقوع و از دست دادن گرما مربوط می شود، بنابراین شکل و ماده اولیه الکترود تأثیر بسزایی بر هسته ذوب دارد. با تغییر شکل و سایش انتهای الکترود، سطح تماس افزایش می یابد و استحکام اتصال جوش کاهش می یابد.